Það er gott að sækja landið heim.

Gestrisni íslendinga á sér lítil takmörk.

Fjölskyldu fleygt úr landi

Athugasemdir

[Jenný Anna Baldursdóttir, 4.7.2008 kl. 17:33]

Jabb svo erum við víðsýn, auðmjúk, full samkenndar og hlýju í garð náungans, sérstaklega þeirra sem koma langt að.

Við náðum rétt rúmlega hundrað sálum í mótmælunum í dag.

[Aðalheiður Ámundadóttir, 5.7.2008 kl. 00:23]

Tja það fer nú bara eftir því hve miklar gjaldeyristekjur gestirnir færa landinu... Eyðsluseggir eru aufúsugestir. Lítilmagninn, sem hvorki kaupir lopapeysu á tugi þúsunda né spanderar Í Geira goldfinger, getur átt sig!

[Sigurður R. Þórarinnson (IP-tala skráð) 5.7.2008 kl. 15:48]

Maður fyllst reiði, vanmætti og allskonar tilfinningar koma upp á yfirborðið.  Ekki síst fyrirlitning á þeim sem með stjörnvöld fara. Vitna hér í frábært bloggið hennar Guðfríðar Lilju Grétarsdóttur, sem allir skyldu lesið hafa.  Það vantar ekki peningana....lítið á:  500 milljarðar fyrir einkavæddu bankana sem græða fyrir hluthafana, ekkert. Fleiri hundruð milljónir fyrir hégómlega umsókn að Öryggisráði Sameinuðu þjóðanna, ekkert mál. Eilífar brosandi ferðir um allan heim með dagpeningum, fylgdarliði og sóun, ekkert mál. Varnarmálastofnun og hernaðarútgjöld upp á að ganga 2 milljarða, ekkert mál.  Svo sjá yfirvöld ofsjónum  með að brauðfæða hjón með barn, sem eiga hvergi samastað.  Ekki laust við að hugsunin um að fara af landinu hafi kviknað hjá manni vegna skammar á getu- og viljaleysi stjórnvalda, ekki síst áhugaleysi.  Þrátt fyrir öll lög og reglugerðir og hvað það nú heitir allt það sem viðkomandi fela sig á bak við og skýla sér við, vitum  við öll og það væri ekkert mál að skjóta skjólshúsi yfir títtnefna fjölskyldu.  Maður getur ekki skilið svona framkomu gagnvart meðbræðrum og systrum. Enda óafsakanlegt