Buenos Dias...Huevos Rancheros!

Morgunmatur á mexíkóska vísu að hætti hennar Elnu:

Mais-tortillur  gylltar á pönnu í ofurlítilli jurtaolíu

tvo spæld egg lögð þar ofan á

Svartbaunir hitaðar í litlum potti og þeim síðan komið fyrir á disknum

Salsan hennar Elnu látin toppa herlegheitin ...uppskrifitina er að finna í síðustu bloggfærslu

Salsan hennar Elnu...rífandi gott!

8-10 Grænir tómatar

Hvítlaukur að vild

1 væn lúka ferskt Kóríander 

Grænt Chili að smekk

allt sett í mixer og steytt saman

2 Avocado sett saman við 

1 hvítur meðalstór laukur  handskorinn smátt og bætt út í sölsuna 

salt að vild.

 

Kólíbrífuglinn nágranni minn!

Foreldrar oftast gerendur...þegar börn eru myrt.

 Bureau of Justice Statistics Homicide trends in the U.S.: Infanticide

 

A parent is the perpetrator in most homicides of children under age 5

meira um þetta hér: 

http://www.ojp.usdoj.gov/bjs/homicide/children.htm

 

 Child Killings in England and Wales 

Who kills children?
The Home Office also provides unpublished figures on the relationship between the child victims of homicide in any one year and the principal suspect. Latest figures for 2000/2001 show that parents were the principal suspect in 78 per cent of child homicides.

Fyrir þá sem vilja lesa meira þá er hér öll greinin: 

http://www.nspcc.org.uk/Inform/research/Briefings/childkillingsinenglandandwales_wda48218.html 

Ömurlegur áfangastaður í boði einokunarflugfélagsins...á uppsprengdu verði.

það kom að því að íslendingar hættu að láta bjóða sér áfangastaði eins og Minneapolis.

Hvað þangað á að sækja er mér óskiljanlegt! En það er örugglega ódýrt að lenda þar því enginn vill vera þar.

Og nógu gott handa íslensku þjóðinni sem hefur bara gaman af því að hanga í Mall of America eða hvað? 

 

Flugi til Minneapolis aflýst

San Diego ZOO myndir fyrir dýravini á öllum aldri

Fyrir þá sem ekki vita þá er þetta Pandabjörn

 

 

 

 

 

 

 

 

Ég og Júlía

 

 

 

 

 

 

 

 

Stefán Karl

 

 

 

 

 

 

 

 

Ég lifi!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

beinagrind úr Phython slöngu

Aðdáandabréf til Glanna Glæps skrifað með aðstoð þýðingarvélar!

Glanna Glæp berast fjölmörg aðdáendabréf...frá börnum og barnalegum einstaklingum

þetta er með þeim fyndnari.

 

 

hæ stefan minn

 

nafn er sean elri og ég lifandi í England , ég var réttlátur furða ef þú had julieanna rós mauriello's the stúlka þú vinna hvert á lazytown stephanie email heimilisfang.

ef þú gera þú þóknast senda það til mig því im a stór aðdáandi af hennar og ég raunverulega vilja til tala til hana.

ég einnig þunnur þú ert artist á the sýning lazytown. ég vilja útlit áfram til heyrn frá þú

 

frá sean elri

 

( þýða á a þýðing website - origonally skrifa í Englendingar )

A Dream Within A Dream!

Take this kiss upon the brow!
And, in parting from you now,
Thus much let me avow--
You are not wrong, who deem
That my days have been a dream:
Yet if hope has flown away
In a night, or in a day,
In a vision or in none,
Is it therefore the less gone?
All that we see or seem
Is but a dream within a dream.

I stand amid the roar
Of a surf-tormented shore,
And I hold within my hand
Grains of the golden sand--
How few! yet how they creep
Through my fingers to the deep
While I weep--while I weep!
O God! can I not grasp
Them with a tighter clasp?
O God! can I not save
One from the pitiless wave?
Is all that we see or seem
But a dream within a dream?

Edgar Allan Poe (1809-1849) 

Útvarp Ólína útvarpssagan ,,Á vaktinni"

Sjöundi kapítuli nú komin á hljóðbók.

Hann er að finna í tónlistarspilaranum.

Góða skemmtun 

Læknaklám! Nú á hljóðbók! Útvarp Ólína í loftið!

Aðdáendur læknaklámsins geta nú loks nálgast sögurnar á hljóðbók.

Hér birtist níundi kapítuli og hinir kaflarnir munu birtast á næstu dögum.

Hægt er að hlusta á innlesturinn í tónlistarspilaranum.

Góða skemmtun.

Og hér með hefur útvarp Ólína hafið göngu sína. 

Læknaklám 9. kafli!

 

 

 

 ,,Á vaktinni"

 

Níundi kapítuli. 

Það ríkti urgur á deildinni. Aðalbjörg deildarstýra hafði birst fyrirvaralaust um morguninn með þau fyrirmæli að starfsfólkið mætti eiga von á heimsókn frá heilbrigðisráðuneytinu.
Aðalbjörg hafði nýlega verið skipuð deildarstýra þegar ljóst þótti að hún gæti ekki lengur starfað að aðhlynningu sjúklinga. Þetta var að margra dómi heldur seint í rassinn gripið því það var mál manna að hún hefði unnið meiri skaða en gagn í starfi sínu sem hjúkrunarkona.
Yfirstjórn spítalans hafði samt verið vandi á höndum því þó fyrir lægju sögusagnir um meinta skapbresti hennar lágu ekki fyrir beinar sannanir. Ekki bætti úr skák að systursonur hennar Víglundur Sigurfinnsson sjávarlíffræðingur sat í stjórn spítalans og hafði beitt pólitískri refskák til að tryggja að Aðalbjörg hlyti starfann.
Það þótti vitað að sjúklingar hefðu margsinnis hlotið líkamlega áverka af hennar völdum og jafnvel varanleg andleg mein. Sérstaklega þótti hún harkaleg í framgöngu sinni við fullorðna sjúklinga og það var engu líkara en hún hefði megnasta ýmugust á eldri borgurum. Þó starfaði hún lengst af sinn starfsaldur á öldrunardeild.
Enginn var þó til að vitna beint um framferði hennar því Aðalbjörg hafði lag á að vinna ofbeldisverk sín í skjóli nætur eða bak við luktar dyr.
Hún byrjaði morgunfundinn með því að skamma viðstadda fyrir að vera með fleiri en einn penna í brjóstvasanum. Hún sagðist ekki sjá í fljótu bragði neinn sem hefði tvær hægri hendur og því síður nokkurn sem skrifuðu samtímis með hægri hendi og þeirri vinstri og því hlyti einn penni að duga hverjum og einum. 
Hún hafði þann undarlega ávana að horfa aldrei í augu þeirra sem hún ræddi við heldur virtist ætíð stara út í fjarskann líkt og hún væri að ávarpa fjöldasamkomu. Þar að auki var hún afskaplega tileygð og ógerningur að vita hvert hún var að horfa eða við hvern hún var að tala.
Svanhvít skurðhjúkrunarkona hafði löngum haft illan bifur á Aðalbjörgu vegna starfshátta hennar en Aðalbjörg var með afbrigðum aðfinnslusöm og átti það jafnvel til að sitja fyrir starfsfólki deildarinnar þegar það kom af klósettinu með áminningu um að þvo sér um hendurnar og reka það svo aftur til starfa með valdi.
Aðalbjörg var ákaflega þrekvaxin með mikið skollitað hár sem hún vatt upp í pylsu í hnakka sér.
Erindi hennar þennan morguninn ásamt því að boða komu heilbrigðisráðherra var að tilkynna að eftirleiðis yrði einungis leyfilegt að hafa eitt bekken í notkun á hverrri sjúkrastofu þar sem það væri nú yfirlýst stefna spítalans að sporna við hvers kyns bruðli. Sjúklingar yrðu eftirleiðis að gera með sér samkomulag um það hvaða tíma dags þeir hefðu afnot af bekkeninu.
Með það gekk hún á dyr og arkaði fram eftir ganginum.
Aðalbjörg var afskaplega stórstíg og leit sjaldan niður fyrir sig.
Það hafði því miður ítrekað gerst að hún gengi niður starfsfólk og þá sér í lagi gangastúlkuna Beidi-Ling sem átti jafnan fótum fjör að launa þegar Aðalbjörg var á gangi. Svanhvít fylgist með Aðalbjörgu strunsa niður ganginn og dáðist að því hversu lipurlega Beidi-Ling smeygði sér undan Aðalbjörgu sem geystist fram ganginn.
Beidi-Ling veigraði sér ekki við að stökkva yfir rúlluborð bókasafnskvennanna sem útdeildu jafnan bókum til fársjúkra sjúklinga á þessum tíma dags.
Svanhvít tók andköf af hrifningu þegar hún sá Beidi-Ling smeygja sér jafnvel upp í rúm hjá sjúklingum sem lágu á ganginum í reiðileysi til þess að vera ekki fótum troðin af Aðalbjörgu. Svanhvítu fannst eitt augnablik að hún væri að horfa á kínverskan loftfimleikasirkus eða köngulóarmanninn og langaði mest til að klappa.
Svanhvít kæfði hrifningarópin í grysjubút og lét sér nægja að hrífast í hljóði.
Það var eitthvað óendanlega fagurt við það hversu smágerð og fim Beidi-Ling var. Svanhvíti fannst ef eitthvað var hreyfingar Beidi-Ling minna sig helst á dans norðurljósanna.
Svo heltekinn var hún af erlendu stúlkunni að hún sló sjálfa sig utan undir til að missa hreinlega ekki ráð og rænu. Að því búnu hljóp hún inn á skol og læsti á eftir sér.
Hvaða kenndir voru þetta sem Beidi-Ling, austurlandablómið smáa hafði vakið innra með henni? Gremjan í garð Aðalheiðar deildarstýru var nú á bak og burt.
Blóðið þaut í æðum Svanhvítar og hana sundlaði. Gat verið að hún Svanhvít Elfarsdóttir væri orðin ástfangin af innflytjanda? Og stúlku ofan í kaupið?

Læknaklám 8. kafli

Ég veiti því eftirtekt að að þau Svanhvít skurðhjúkrunnarkona, Guðbrandur læknir og Járngerður Brynja sjúkraliði eru hvað fyrirferðamest í læknakláminu. Án þess að ég sé orðin leið á þeim þá væri gott að fá ábendingar og tillögur  að sjúklingum, aðstaðdendum og starfsfólki. Guttormur svæfingarlæknir hefur að mestu gleymst að undanförnu og ég bið hann hér með afsökunar en honum verður gert betur skil í næstu köflum.

 

 

,,Á vaktinni"

Áttundi kapítuli 

 

 

Guðbrandur vatt sér úr sloppinum og þerraði svitann. Hann hafði fyrr um morguninn framkvæmt áður óhugsandi aðgerð er hann flutti hluta af lifur ungrar íþróttahetju og kom henni haganlega fyrir í rosknum lifrarþega.
Hann var stoltur af þessari einstöku aðgerð því hann vissi sem var að hann var fyrsti læknir á jarðarkringlunni sem hafði tekist þetta áður óvinnandi verk.
Guðbrandur sá fyrir sér hvernig hann yrði hylltur á næsta læknaþingi og velti því fyrir sér hvort hann ætti yfirleitt að mæta. Það gat jafnvel sýnt enn meiri persónustyrk að láta ekki sjá sig. Og sýna með því að aðdáun alheimsins væri honum lítils virði, honum væri einungis hugleikinn bati sjúklinga sinna. Kannski ætti hann að slá tvær flugur í einu höggi og senda móður sína í sinn stað og sýna þar með fram á hversu kært væri á milli þeirra.  Það myndi líka gleðja móður hans ósegjanlega en hún hafði af því ærna skemmtun að fara á mannamót og njóta þeirrar athygli og aðdáunnar sem því fylgdi að vera móðir hans.
Hann heyrði öfundarraddir starfsfélaga sinni hljóma í höfði sér. Gubbi, alltaf skal hann verða fyrstur. Gubbi, bölvað beinið.
En þessu var Guðbrandur auðvitað alvanur, það var nánast daglegt brauð að hann væri hylltur af sjúklingum, aðstandendum og starfsfólki spítalans, allt frá ræstingafólki af erlendu bergi brotnu upp í þrautlærða sérmenntaða lækna. Að baki lofinu lá þó gjarnan öfund og óheilindi sem var hægðarleikur fyrir Guðbrand að greina í raddblæ starfsfólksins.

Þessu var hann auðvitað fyrir löngu hættur að gefa gaum.
Hann ákvað þó að fara með möntruna sína:
Sjúklingana í fyrsta sæti ! Með hverri aðgerð ég mig bæti! 
Þessa möntru notaði Guðbrandur daglega til að minna sig á mikilvægi þess að vera trúr yfir litlu og láta ekki glepjast af velgengni sinni og yfirburðum. Er hann hafði farið með möntruna fyrir munni sér ákvað hann af skyldurækni að líta til sjúklinga sinna.
Sá roskni var himinlifandi með lifrarsneiðina og lágu þau nú hlið við hlið unga íþróttahetjan og sá gamli og spiluðu rommý. Guðbrandur staldraði við hjá þeim augnablik en mátti þó engan tíma missa því framundan voru fjórtán aðgerðir og allar ákaflega vandasamar.
Það nægði honum að sjá að sjúklingarnir höfðu tekið upp frístundaiðju og spjölluðu um atburði líðandi stundar. Það var augljóst batamerki.
Guðbrandur óskaði þess að Járngerður Brynja yrði með honum á vaktinni þennan daginn.
Því fylgdi gríðarleg öryggistilfinning fyrir sjúklingana að hafa svo traustvekjandi sjúkraliða í návist sinni. Guðbrandur gat reitt sig á Járngerði Brynju í einu og öllu.
Hvort sem heldur var að róa sjúklinga fyrir svæfingar eða ganga frá umbúðum eftir holskurði eða ágræðslur. Hann hafði í fjarlægð oft dáðst að verklagi Járngerðar. Hvernig hún tók jafnt stálpaða pilta og fullorðnar konur í fangið og róaði fyrir aðgerðir.
Stundum þurfti fólk jafnvel ekki á svæfingu að halda eftir faðmlög Járngerðar Brynju því svo undur sefandi áhrif hafði hún á sjúklinga sína jafnt unga sem aldna.
Guðbrandi myndi seint líða úr minni þegar farandverkamaður einn hafði verið lagður inn á bráðavakt að næturlægi með gríðarlegt gallsteinakast og alveg hreint emjandi af kvölum. Járngerður Brynja hafði þá með augnaráðinu einu saman friðað manninn, tekið hann síðan í fangið og haldið honum þéttingsfast að barmi sér. Það leið ekki á löngu þar til farandverkamaðurinn svaf svefni hinna réttlátu og þurfti ekki frekari svæfingar við.
Í augnablik óskaði Guðbrandur sér þess að hann gæti lagst í fang Járngerðar og hvílst stutta stund. Hann var þreyttur. Þreyttur eins og barn að afloknum fyrsta skóladegi. Álagið sem hann hafði verið undir síðustu mánuði var farið að segja til sín.
Hvað hann myndi ekki gefa fyrir að fá að halla aftur augunum þó ekki væri nema eitt andartak í faðmi þessarar stórbeinóttu, fílefldu starfssystur sinnar.

Hér með opna ég ferðaskrifstofu...veriði velkomin!

 

Familían er nýkomin úr sex daga reisu upp eftir Kalíforníu. Og Santa Ynez dalurinn verður hér eftir draumastaðurinn minn. Dásamlega fallegt.

Ég er að hugsa um að búa til NY og kalíforníuferðir fyrir fullorðna íslendinga. Svona myndi ferðin líta út.

Helgi í New York....leikhús...djass....klikkaður matur...gista í Meatpacking District og borða brunch á Pastis

fljúga til LA.....skoða það helsta...fljótgert....  borða kvöldmat á Nobu Malibu og horfa út á kyrrahafið.

keyra í rólegheitum upp þjóðveg eitt á kyrrahafsströndinni....heimsækja bæinn Ojai...og gista á Ojai Valley Inn and Spa.... spila golf og tjatta við Jennifer Aniston sem er sífellt að jafna sig á einhverju þar.

grandskoða Santa Ynez valley...yfir tuttugu vínbúgarðar á litlu svæði....fullt af klikkuðum veitingastöðum....

fara á matreiðslunámskeið...fara í endalausar vínsmakkanir og láta heila sig inn á milli með allskonar alternative aðferðum.

Skoða Big Sur...Stórkostlega fallegt ....eða eins og ferðahandbókin segir..."leaves visitors grasping for adjectives"

San Fransisco.....Golden Gate....Fishermans wharf.... búðir og búllur.

Ég myndi pína Stefán Karl til að koma með og sjá um kvöldvökurnar....gamanmál...lófalestur....eftirhermur....

Ég verð meira  með heimatilbúið og aðlært næringarofbeldi sem og að vera í hróplegri mótsögn við sjálfa mig og stuðla að hóflegri en stöðugri  eðalvíndrykkju.

Nú er bara að sjá hvort einhver hefur áhuga. 

Og nú þarf að finna á ferðaskrifstofuna nafn.

Nokkrar tillögur eru komnar en þó er enn verið að taka á móti tillögum.

1. Ferðaskrifstofan Vestferðir 

2. Ferðaskrifstofan Út um græna grundu, gakktu hjörðin mín 

3. Ferðaskrifstofan Landflótti 

4. Ferðaskrifstofan Erlendis

5.  Ferðaskrifstofan Vorvindar Glaðir

6. Ferðaskrifstofan Vínsýn 

Svo auglýsi ég eftir fjársterkum fjárfestum...verða að vera fjársterkir...mættu vera skemmtilegir. Hundar engin fyrirstaða.

Hornið mitt!

Ég ætla að kynna ykkur fyrir nýja makkanum mínum. Fékk hana að gjöf fyrir stuttu og er yfir mig hamingjusöm með hana. Þvílíkur snilldargripur.

Svo keypti ég í hana iwork svo nú er ég endanlega laus úr viðjum Microsoft og get skrifað á hið fína forrit pages sem er glæsilegt. Fyrir utan gluggann minn vex tryllingslegur hitabeltisgróður og kólíbrífuglar halda mér kompaní. 

Alltaf vitlaust að gera hjá Lögreglunni

og þvílíkt böst! Tveir lítrar!

með lögum skal land byggja! 

Bruggari handtekinn á Suðurlandi

Læknaklám 7. kafli

 ,,Á vaktinni"

 

Sjöundi kapítuli.

 

Járngerður Brynja kvaddi aldraða embættismanninn með virktum. Hann var nú stálsleginn og virtist fær í flestan sjó. Hann þakkaði Járngerði Brynju góðgerðirnar og sagðist mundu sakna rúmbaðanna. Járngerður Brynja vissi sem var að skarð þess aldraða yrði erfitt að fylla. Svo nánar og innihaldsríkar höfðu samverustundir þeirra verið.
Kvöldinu áður hafði lagst inn með óstöðvandi blæðandi magasár ungur stúdent.
Þetta var magur piltur, ljós yfirlitum og með greindarlegan vangasvip.
Hann var afskaplega mælskur og talaði eingöngu í bundnu máli. Það þótti Járngerði mikill kostur enda afbragðs hagyrðingur sjálf og skaut jafnan inn vísum um atburði líðandi stundar þegar aðrir töluðu saman um fréttir dagsins á óhefluðu götumáli.
Stúdentinn minnti Járngerði helst á fínlegan mjófættan vaðfugl. Hann var afskaplega hálslangur og í fjarlægð var auðveldlega hægt að taka feil á stúdentinum og sjaldséðri hegrategund.
Hann var afskaplega mjóróma og það var rétt svo að Járngerður gæti greint orðaskil þegar hann mælti til hennar:

Sveinn ég heiti Sveinbjörnsson
sveinsstauli utan af landi
legið hef ég lon og don
leiður er pestarfjandi.

Járngerður umvafði drenginn örmum og svaraði að bragði:

Vökul augu vakta þig
vinur því mátt trúa
alltaf skaltu eiga mig
ekki er ég að ljúga

Svo grannur var pilturinn að Járngerður átti í engum vandræðum með að bera hann fram á salernið þegar ekki var um að villast að drengnum var mál. Hún hefði vel getað skotrað til hans bekkeni en einhvernveginn taldi hún að hann hefði gaman af því að fá að sjá sig örlítið um á spítalanum.
Hún bar hann jafnvel fram í býtibúr og kynnti piltinn fyrir morgunvaktinni.
Engum kom á óvart þetta háttalag Járngerðar því alvanalegt var að sjá til hennar á göngum spítalans þar sem hún bar sjúklinga í eða úr aðgerð.
Stúdentinn var svo máttfarinn að hann þáði með þökkum þegar Járngerður bauðst til að væta kringlubita upp í volgu kakói og borðaði kringluna með bestu lyst úr lófa Járngerðar.  Þegar hún hafði komið honum aftur upp í rúm hafði hann á orði:

Kringlubitinn kætti lund
með kossi vil nú þakka
Aftur kem ég á þinn fund
og alheill gef þér pakka.

Járngerður Brynja sem kallaði nú ekki allt ömmu sína viknaði við þessi orð stúdentsins og þerraði tár af hvörmum sér í sárabindi sem hún bar ávalt í vinstri vasa einkennisbúngsins. Stúdentinn ungi hafði sem betur fer liðið útaf og svaf svefni hinna réttlátu. Hann varð því einskis var sem var vel. Járngerður Brynja horfði á náfölt andlitið í kvöldskímunni og fann til undarlegrar samlíðunar með hinum unga viðkvæma stúdent. Það var eitthvað dýrðlegt, eitthvað annars heimslegt, við þennan unga skáldmælta dreng.

Járngerður Brynja tók á þeirrri stundu ákvörðun um að annast piltinn ein. Hún ein skyldi að gera honum til góða. Flausturslegt viðmót starfssystra hennar og gassalegur framgangurinn gætu hreinlega stuðlað að andlegu niðurbroti svo viðkvæmrar sálar.
Það var þá sem Járngerður gerði sér ljóst að hún gæti ekki tekið sér sumarleyfi þetta árið. Það var ekki skemmtileg tilhugsun fyrir Járngerði að þurfa að útskýra fyrir gönguhópnum sem beið í ofvæni af tilhlökkun vegna fyrirhugaðrar ferðar að hún, þrautreyndur fararstjórinn, þyrfti enn og aftur starfa síns vegna að afboða þátttöku sína. Það var ljóst að Inúítarnir á Grænlandi yrðu að bíða komu Járngerðar Brynju enn um sinn.












        






               

Hreiðrið yfirgefið!

Það ríkir sorg á bænum.

það virðist vera að heimilisdúfan okkar hafi gefist upp á setunni.

 

Í garðinum mínum

er fallegt þegar tekur að rökkva.

Ég held að ég kunni best við mig í ljósaskiptunum

 

 

 

Biblíumyndaútsýni síðdegis 26. ágúst

Fréttir af fæðingardeildinni

Ég vaknaði með einhverja ónotatilfinningu. Ég hafði af einhverjum ástæðum áhyggjur af Sorgardúfunni minni sem liggur á eggjum utan við baðherbergisgluggann. Hvað er hún eiginlega búin að liggja á þeim lengi? Hvað er eðlilegur klaktími? Er hún kannski með fúlegg og situr sturluð af sorg á eggjum sem aldrei verða ungar? Ég bað Bríeti mína að fletta Mourning Dove upp á Wikipedia meðan ég hafði endaskipti á yngstu stúlkunni sem fékk nafnið HaleJúlía í dag. Elín miðstúlkan mín syngur nefnilega jafnan halejúlía...halejúlía...sem auðvitað er mjög við hæfi á okkar heimili.

Bríet komst að því að Sorgardúfur liggja á eggjum í um það bil tvær vikur....en nú eru liðnir 17 dagar síðan ég varð hennar vör og vissi hversu ástatt var. 

Við erum eiginlega í rusli mæðgurnar af ótta við að ekki sé allt með felldu.

Elín teiknaði eftirfarandi útskýringarmyndir til að dúfan gæti áttað sig á því hvernig hlutirnir eiga að ganga fyrir sig ef allt er eðlilegt. Ég hafði töluvert gagn af þessum útskýringarmyndum sjálf og dreg því þá ályktun að fleiri geti orðið einhvers vísari um klak og vaxtar og þroskaferli fugla.