Læknaklám 11. kafli !!!

Svanhvít hjúkrunarkona svaf svefni hinna réttlátu á gulbrúna grjónapúðanum sem starfssystur hennar höfðu gefið henni fyrr um vorið. Púðinn var úr sterku segli og gat því rétt eins verið útivið ef vel viðraði. Svanhvít hafði glaðst mjög er hún fékk púðann af gjöf og hugsaði sé gott til glóðarinnar að geta á heitum sumardögum flatmagað á undirfötunum einum klæða á púðanum góða. En tíðin hafði verið óttalega slæm þessa vormánuði og því hafði Svanhvít brugðið á það ráð að hafa púðann í sjónvarpsholinu þar til veður yrði heppilegra.

Hún hafði sofnað útfrá frammúrskarandi sjónvarpsþætti um erfðir og efnasambönd og hafði orðið margs vísari. Svanhvít leit á starf sitt sem köllun og  því nýtti hún hvert tækifæri til að sjúga í sig frekari þekkingu. Svanhvít var eins og vatnslaus ferðalangur í víðáttumikilli eyðimörk ef hún gat ekki svalað námsfýsn sinni.
Svanhvít var ein fárra hjúkrunarkvenna landsins sem höfðu farið í gegnum Háskólann tvisvar sinnum og það af gamni sínu því ekki höfðu slæmar einkunnir valdið, síður en svo. Svanhvít hafði dúxað í bæði skiptin og í hvorugt sinn hafði hún tekið námslán.
Einnig hafði hún lokið framhaldsnámi í sértækri hjúkrun og alhliða umönnun.

Svanhvít hrökk upp af værum blundi er síminn hringdi. Hún hnaut nánast um auglýsingapésa sem hún af misgáningi hafði ekki gengið frá áður en hún hringaði sig á grjónapúðanum góða. Það vildi henni til happs að hún gat gripið í blómasúlu sem stóð undir gríðarlegum krókus og náði því að sporna við fallinu.
Hver gat verið að hringja í hana svo síðla kvölds?

Ýmsir komu til greina en Svanhvíti grunaði þó að einhver starfsfélagi hennar væri að leita til hennar með eitt eða annað. Sá grunur reyndist á rökum reistur því er hún bar símtólið upp að sterklegum vanganum og heilsaði að gömlum sið þá gall við hvell rödd starfssystur hennar Járngerðar Brynju sem greinilega var mikið niðri fyrir.

Í stuttu máli útskýrði Járngerður fyrir Svanhvíti að hún yrði sem hraðast hún mætti að koma upp á deild því Guðbrandur læknir hefði læst sig inni á skoli og tekið með sér umtalsvert magn af sefandi lyfjum.

Svanhvíti dauðbrá við þessar fréttir og hún fann að hún mátti engan tíma missa.

Guðbrandur var þungt haldin eins og allir vissu af dauðaþrá þrátt fyrir að hann væri öllum fremri í starfi og leik. Einhver nöturlegur drungi átti til að skjótast upp úr hugarfylgsnum hans og ævinlega þegar illa stóð á.

Þetta gat varla borið að á verri tíma en nú því Svanhvít vissi sem var að Guðbrandur átti að mæta í fjórburakeisaraskurð sem hafði verið tímasettur árla næsta morgun. Því gátu mínútur skipt sköpum og ráðið úrslitum um heilsu Guðbrands og svo ekki sé minnst á framtíðarvonir fjórburana ófæddu.

Í hendingskasti ákvað Svanhvít að smeygja sér í hlaupaskóna og fara á tveimur jafnfljótum upp á deild. Hún batt á sig skóna með miklu offorsi og var næstum búin að reima fingurna fasta undir skótungunni því svo mikill var gassagangurinn.

Hún þeyttist af stað út í náttmyrkrið á náttkjólnum einum fata og þaut í gegnum næturfrostið eins og elding. Kaldur svalinn lék um líkama hennar og hjartað braust um í brjósti hennar.Guðbrandi varð hún að bjarga því fjögur lítil mannslíf voru í húfi.
Hann mátti ekki hverfa á vit geðrænnar sturlunar einmitt nú.

Svanhvít fór í huganum í gegnum fósturfræðin ef ske kynni að Guðbrandur væri nú þegar búin að taka inn róandi töflur og hylki og væri óvinnufær af þeim sökum.

Vel gat gerst að hún þyrfti þá sjálf að skera móðurina ungu sem beið í ofvæni eftir að líta afkvæmi sín fjögur. Svanhvít hafði aðeins einu sinni verið viðstödd barnsfæðingu en þá hafði hún verið stödd á ættarmóti austur í fljótum. Fjarskyld frænka hennar sem var óvenju feitlagin hafði þá öllum að óvörum og ekki síst henni sjálfri fengið harða sótt í miðju boðhlaupi.

Sú hafði fætt barn,myndarlegan strák er hún náði marki og hafði Svanhvít þá á augabragði soðið vatn á nærliggjandi prímus og gert að frænkunni feitlögnu. Frænkan hafði í þakkarskyni nefnt drenginn eftir Svanhvíti og bar hann nafnið Svanhvítur þó dökkur væri á brún og brá. 

 

Ég auglýsi eftir heiðarlegum borgarstjóra

og að V.Þ.V verði látinn leggja fram siðferðisvottorð og látinn undirgangast lygapróf.

Ég auglýsi !!

Þar sem að það er búið að klína inn auglýsingu inn á bloggið finnst mér ástæða til að auglýsa sjálf bara svona það sem mér dettur í hug.

 Icelandair - ömurlegir áfangastaðir úr alfaraleið.

Icelandair- Rænir þig tíma og peningum 

Flugleiðir bjóða upp á einhverja verstu símaþjónustu sem um getur í fjarskiptasögunni.

Ég þekki ekkert fyrirtæki sem lætur mann bíða í þrjátíu mínútur  og þá slitnar sambandið.

 

Í framhaldi af þessu býð ég upp á auglýsingaþjónustu endurgjaldslaust fyrir fyrirtæki af öllum stærðum og gerðum. 

The Flowers of Modern Travels

er bók eftir Rev, John Adams. A. M.

Samantekt á frásögnum ýmissa heimsferðalanga. Kom út 1816.

 SECT. III. . .

OF THE MANNERS OF THE ICELANDERS.

THE Icelanders are of a good honest disposition;
but they are, at the same lime so serious and sullen,
that I hardly remember to have "seen, any of them
laugh.

They are by no means so strong as might
be supposed, and much less handsome.

Their chief amusement in their leisure hours, is to recount to one
another the history of former times ; so that to this
day you do not meet with an Icelander, who is not
well acquainted with the history of his own country.
They also play at cards.

Their houses are built of lava hatched with turf,
and so small that one can hardly find room to turn in.
They have no floors ; and their windows, instead of
glass, are composed of thin membranes of certain
animals. They make no use of chimneys, thus they
never light afire except to dress their victuals, when
they only lay the turf on the.ground. It may therefore
be said, that we saw no houses except shops and
warehouses; and on our journey to Hecla, we were
obliged to take up our lodgings in the churches;....

Dr. T. ROIL.

Í upphlut !!!!

Fyrsta verk hins óvinsæla borgarstjóra var að kaupa húsdruslur nokkrar við Laugaveg því það er honum mikið hjartans mál að varðveita 19.aldar götumynd Laugavegsins...(hvern fjandann sem það nú þýðir)

Ég legg til að fólki verði óheimilt að ganga um Laugaveginn nema að það sé klætt í upphlut/skautbúning o.s.frv. 

Fugl dagsins er...

Í fréttum hér fyrir skemmstu sagði fréttamaður nokkur að vetri væri formlega lokið. Ekki slæmt.

Því set ég inn þessa fugla sem heimsækja mig dag hvern.

Ef einhver veit hvaða fygli þetta eru þá eru allar upplýsingar vel þegnar. 

2008...

Kæru bloggvinir,

ég lagðist í ofurlítinn bloggdvala eða bloggdrunga eftir því hvernig á það er litið.

með hækkandi sól sem reyndar er stöðug hér um slóðir mun ég læða inn bloggi af og til.

Ég óska ykkur öllum velgengni á nýju ári.

Áramótaspá Ólínu:

Barak Obama verður næsti forseti BNA.

Magnús Geir verður Borgarleikhússtjóri.

Sigga Skyr gerir allt vitlaust á BNA markaði mjólkursamsölunni til mikillar armæðu.

 

 

 

 

 

 

Draugagangur á Halloweeeeeeeen!

í gær var Halloween. Við gáfum grímuklæddum börnum ullabjakk í miklu magni, reyndar nokkrum fullorðnum líka. Alltaf pínku krípí þegar fullorðið fólk kemur eitt og biður um nammi. Einn kom með grímu Hannibals Lecters stútungskall. Elna mexíkóska húshjálpin sagði mér að ég skyldi reyna að ná tali af framliðnum laust eftir miðnætti. Í hamaganginum gleymdist það svo nú verð ég að bíða í eitt ár eftir því að ná sambandi við hinn heiminn. Best að hafa spurningarnar á hreinu svo maður verði ekki eins og bjáni ef samband næst og lendi t.d. í því að spyrja um veðrið!

kross í reykjarkófi 24. október

Eldar í Kalíforníu

 Yfir 300.000 manns hafa þurft að yfirgefa heimili sín hér í San Diego County. Tugir heimila brunnin til kaldra kola. Hræðilegir vindar geysa inn til landsins og svo eru hitinn og þurrkarnir ekki til að bæta ástandið.  Hér í downtown San Diego er allt með kyrrum kjörum ennþá. Í Malibu ríkir líka neyðarástand og margar merkar byggingar brunnar til ösku. Og úr hvíta húsinu er það að frétta að Bush biður um meira fé til hernaðar.

Meiri útskurður eftir Stefán 32 ára

Meiri útskurður....eftir Elínu 6ára

Kalífornískur haukur í golfi!

Í gær fór ég í golf með manninum mínum. Ekki til að spila þó því ég kann ekkert í golfi en maður verður víst að sýna viðleitni ekki satt.

þar hittum við næst elsta kvenkyns golfspilara í bandaríkjunum 96 ára gamla hörkukellu.

Þar var líka á sveimi þessi glæsilegi fugl.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

En hér er hún Esther 96 ára og næstelsta atvinnumanneskja kvenkyns í golfi í BNA. Sú elsta er 104 ára og vann sér það til frægðar 2005 að  gera holu í höggi. það er sumsé líf eftir fertugt.

Uppskrift af rúgbrauði óskast!

Ég fann einhverja ömurlega uppskrift á netinu sem svo sem er ekki í frásögur færandi en það líktist ekki á nokkurn hátt því dökka seydda rúgbrauði sem maður á að venjast. Því óska ég eftir góðri uppskrift sem klikkar ekki og það sem fyrst því ég var að búa til lifrarkæfu og nú vantar bara brauðið.

Pínlegt Kastljós...

 Er ekki hægt að senda víkingsveitina heim til hans Villa til að leita að minnismiðanum?

Sorglegur er hann fyrrum borgarstjóri. 

 

 

Mona Lisa...pís of keik!

Fjölskyldan skar út í grasker um helgina í góðra vina hópi. Ég ákvað að ráðast á garðinn þar sem hann er lægstur og afréð því að endurskapa Monu Lisu. það var létt verk og löðurmannlegt. En best að láta verkin tala. 

 

 

 

Læknaklám 10. kapítuli

 

Nú víkur sögunni að afdrifum gangastúlkunnar ungu Beidi-lyng. Í færslunni hér fyrir neðan er hægt að hlýða á lestur sögunnar í flutningi hins frábæra lesara Karls Stefánssonar eða þá að leita eftir kafla 10. í Útvarpi Ólínu hér til vinstri á síðunni.

,,Á vaktinni" 

Beidi-lyng hafði sloppið við illan leik undan Aðalbjörgu deildarstýru og sat nú og kastaði mæðinni á strætisvagnastöðinni. Nýfallinn snjór var yfir öllu og þó vissulega væri fallegt um að litast þá var ekki laust við að hrollur færi um hið viðkvæma austurlandablóm.

Ekkert í þessu framandi umhverfi minnti á heimahaga hennar þar sem lótusblómin spruttu í hverjum haga og á hverjum hól. Og þar sem pandabirnir voru jafn algeng sjón og flækingskettir hér um slóðir.

Hún var örþreytt enda búin að hafa endaskipti á átján einstaklingum á öldrunardeild. Sífelldar háðsglósur og klípur þeirra öldruðu voru þreytandi til lengdar þó Beidi-lyng hefði eðlislægt langlundargeð.

Henni fannst eins og eitthvað innra með henni væri að bresta og hún kastaði sér í götuna og grét sáran. Hvað var hún að gera á þessu hroðalega landi?

Við því var einfalt svar. Hér bjó velgjörðarmaður hennar Benedikt Skúlason gröfubílstjóri. Hann einn skildi hana og þó að þau gætu ekki talað saman á nokkru tungumáli þá virtist táknmál ástarinnar nægja þeim. Með augngotum og handapati tjáðu þau hvort öðru tilfinningar sínar. Í þessu höfðu þau náð mikilli leikni og gátu núorðið komið hvort öðru í skilning um allflesta hluti.

Hvar var Benedikt Skúlason gröfubílstjóri nú þegar hún þurfti mest á honum að halda?

Beidi-lyng lá á grúfu og óskaði þess að jörðin gleypti sig. Snjónum kyngdi niður og huldi nú líkama þessarar smávöxnu gangastúlku utan einn rauðan vettling sem stóð upp úr skaflinum sem hafði myndast utan um hana. Engan hefði getað grunað að þar lægi stúlka frá fjarlægu landi í slíkri örvinglan sem raun bar vitni. Enda ók strætisvagnabílstjórinn framhjá grunlaus um að þar leyndist manneskja sem hafði augnabliki áður ætlað sér að ferðast með vagninum á fullu fargjaldi.

Mikil mildi var því að Svanhvít hafði óvart læst bíllyklana sína inni í litla Subarunum sínum og hafði af þeim sökum ákveðið að taka strætisvagninn heim. Ef Svanhvíti hefði ekki borið að garði þá skal látið ósagt hver örlög Beidi-lyng hefðu getað orðið. Þótt hríðarkófið blekkti sýn þá rak Svanhvít augun í rauða vettlinginn sem stakk verulega í stúf við alhvíta jörðina. Svanhvít var mikil áhugamanneskja um hannyrðir og gat því ekki stillt sig um að seilast eftir prjónlesinu.

Henni brá heldur en ekki í brún þegar í ljós kom smágerð hönd og þekkti Svanhvít strax þar hendi Beidi-lyng því hún bar á vísifingri baug sem hafði lengi vakið athygli Svanhvítar. Hringurinn var með því sniði að þar tókust á fornaldardreki mikilúðlegur og sjaldgæf skjalbökutegund og mynduðu þau nokkurskonar hringekju á fingri Beidi-lyng.

Svanhvít tók til við að grafa ofan af Beidi-lyng því hér gat hver mínúta skipt sköpum. Skaflinn var nú orðinn mannhæðarhár og því þurfti Svanhvít að hafa sig alla við. Hún varð blóðrissa á höndunum en hún lét það ekki aftra sér og ruddi snjónum ofan af samstarfsstúlku sinni. Loks glitti í svart hárið og náfölt andlitið. Þarna lá hún þessi ofurfínlega og ástúðlega stúlka eins og lágmynd og ógerningur að vita hvort hún var lífs eða liðin.

Augu Svanhvítar fylltust af tárum og hún renndi í bað fyrir hana í huganum. En hér gafst enginn tími fyrir dagdrauma og því vatt Svanhvít sér í að blása lífi í Beidi-lyng. Hún lagði þóttafullar varirnar að þunnum bláleitum vörum Beidi-lyng og blés og blés. Eftir þó nokkurn tíma færðist loks roði í kinnar Beidi-lyng og Svanhvít klappaði saman lófunum og hrópaði af gleði.

þetta vakti athygli þó nokkurra vegfarenda sem áttu leið hjá en Svanhvít lét sér fátt um finnast.

Hvað varðaði hana um almenningsálitið þegar mannslíf voru annars vegar?

Útvarp Ólína Læknaklám 10.kapítuli kominn í loftið!

Góðir hlustendur. Njótið vel.

Skrár tengdar þessari bloggfærslu:

• laeknaklam_10_final.mp3

Athyglisvert viðtal við Sigurrós!

það jaðrar nú við landslög að fíla ekki hljómsveitina Sigurrós en ég ætla nú samt að gerast svo djörf að játa það að ég kemst í sjálfsmorðsham þegar ég heyri tónlistina þeirra. Langar að deila með ykkur viðtali við hljómsveitarmeðlimi sem var tekið á dögunum.  sjá link hér að neðan.

 

http://www.npr.org/blogs/bryantpark/2007/10/when_good_interviews_go_bad.html

 

Sannir karlmenn!

Engir taðskegglingar á ferð hér.

 

Stálu rakvélarblöðum fyrir 900 þúsund krónur